หนังเล่าเรื่องของครอบครัวหนึ่งซึ่ง เรียวเฮ เป็นหัวหน้าครอบครัวที่ต้องหาเงินเพียงตัวคนเดียวเพื่อให้อีก 3 ชีวิตสามารถดำรงอยู่ได้ วันหนึ่งเรียวเฮถูกให้ออกเพราะมีพนักงานจากจีนมาทำแทน เหตุผลคือ "จ้างคนจีนสามคนเท่ากับค่าจ้างคนญี่ปุ่นคนเดียว"
เรียวเฮออกมาบริษัทอย่างมึนๆ พยายามเดินหางาน แต่ทุกที่เป็นอาชีพต้อยต่ำและเงินเดือนน้อยกว่าเดิมทั้งนั้น เรียวเฮจึงยอมรับชะตา กลายเป็นคนไม่มีงานทำต้องมารับข้าวแจกฟรีกินเหมือนคนไม่มีงานทำอื่นๆ เรียวเฮตั้งใจปกปิดเรื่องตกงานกับครอบครัวเอาไว้เพื่อรักษาเกียรติของผู้นำครอบครัวซึ่งเขายอมไม่ได้ที่จะต้องเสียมันไป
ทุกวันเรียวเฮจะทำเหมือนไปทำงานแต่เช้าและกลับมาในเวลาปกติ คุรุซึเพื่อนที่ตกงานด้วยกันถึงกับตั้งเสียงโทรศัพท์ให้เหมือนเสียงโทรเข้าทุกๆชั่วโมง ทำเหมือนกับมีคนโทรเข้ามาคุยเรื่องงานเพื่อหลอกคนอื่นๆว่าตนเองมีงานทำ หนังฉายภาพที่บิดเบี้ยวเหล่านี้ต่อไปอีกเมื่อคุรุซึชวนเรียวเฮให้ไปกินข้าวที่บ้าน เพื่อหลอกครอบครัวให้คิดว่าเขามีงานทำ เรียวเฮไปกินข้าวคืนนั้น แต่เรียวเฮเองมีความรู้สึกถึงบรรยากาศที่ประดักประเดิดเหมือนเขากำลังหลอกคนที่รู้ตัวแล้ว
หนังพาเราไปรู้จักกับ "เมกูมิ" ภรรยาของเรียวเฮที่ทำหน้าที่แม่บ้านได้ไม่มีที่ติ แต่ในใจลึกๆนั้นต้องการอะไรบางสิ่งเพื่อมาชดเชยความขาดหายของชีวิต ชดเชยความเป็นตัวตนของเธอเอง ฉากที่เมกูมิกำลังเดินดูรถในโชว์รูมเธอผละจากรถครอบครัวคันใหญ่ มาเดินดูรถสปอร์ตที่โฉบเฉี่ยวแทน หรือตอนที่หนีออกจากเมืองไปกับโจรที่เพิ่งรู้จักและจี้หล่อนเมื่อซักครู่ เมกูมิได้ปฏิเสธตัวตนปัจจุบันและแสวงหาตัวตนใหม่ราวกับบอกกับคนดูว่าชีวิตมีอยู่สองด้าน หนึ่งคือด้านที่เราเป็น และด้านที่เราอยากจะเป็น อยู่ที่เราจะกล้าพอที่จะเลือกชีวิตของตัวเองได้หรือไม่, หรือจะมีชีวิตแบบเดียวกับเมกูมิ
"เคนจิ" ลูกชายคนเล็กที่กำลังมองเห็นความล่มสลายของครอบครัวต่อหน้า จึงหลบจากครอบครัวที่มึนตึงไปเรียนเปียนโนกับครูที่กำลังจะหย่ากับสามี เก็บเอาเปียนโนเสียจากกองขยะเข้าไปซ้อมในห้อง เปียนโนเป็นสิ่งเดียวที่เคนจิรู้จัก ต่างจากครอบครัวที่นับวันจะผิดปกติมากขึ้น
"ทาคาชิ" ลูกชายคนโตที่ตัดสินใจสมัครเข้ากองกำลังนานาชาติของอเมริกาที่จะส่งไปประจำที่อัฟกานิสถานในสงครามต่อต้านการก่อการร้าย ที่ท้ายสุดบอกเป็นนัยว่าการทำเรื่องโง่ๆ และไร้สาระมันทำให้ชีวิตและประเทศหนึ่งย่อยยับได้
ผลงานจากการกำกับจากผู้กำกับ Kiyoshi Kurosawa ที่เคยทำแนวผีหลอนๆอย่าง Kairo (ผีอินเตอร์เนต) หันมาจับแนวชีวิตรันทด ซึ่งก็ประสบความสำเร็จเรื่องการหลอกหลอนให้ผู้ชมรู้สึกโหวงเหวง คิดย้อน และรู้สึกสมเพชตัวเองไม่ต่างกับตัวละครในหนัง
หนังที่ตีแผ่สังคมญี่ปุ่นในปัจจุบันที่ล้มเหลวเพราะปัญหาเศรษฐกิจและปัญหาครอบครัวที่สามารถกล่าวได้ว่า ปัญหาเงินๆทองๆเป็นเพียงตัวเร่งปฏิกิริยาให้กับความสัมพันธ์ที่ง่อนแง่นก่อนหน้าให้พังทะลายลงมาเป็นเสี่ยงๆ รวมถึงความเป็นปัจเจกที่ผลักดันให้แต่ละคนค่อยๆก้าวออกจากกรอบสมมติที่ตัวเองเป็นคนขีดไว้
เรื่องนี้ถือเป็นงานชิ้นเอกของแนวชิวิตครอบครัว ที่ผู้ปกครองควรหามาดูและพิจารณาตัวเองและคนข้างๆว่า กำลังหลงทางเดินไปสู่กับดักที่ช่วยกันสร้างขึ้นมาเองหรือไม่?
No comments:
Post a Comment